Słodownik-Rycaj Ewa. Gry i zabawy językowe

ŻAK Wydawnictwo Akademickie, 2001. — 114 s.Zamierzeniem tej książki jest inspiracja i dostarczenie pomysłów do zabaw, które sprzyjać będą zwiększaniu możliwości poprawnego i twórczego opanowania języka Twojego dziecka. Ma na celu pokazanie, jak wykorzystując zabawę i przeżywając radość ze wspólnie spędzanych chwil, pomóc mu w nauce mowy.Prezentowana pozycja dostarcza pomysłów zabaw i gier, nie precyzuje jednak dokładnie zasad, tam gdzie nie jest to konieczne. To, czy przyznawać punkty i w jaki sposób, czy jest jeden wygrany, czy wielu, i tym podobne rozwiązania szczegółowe pozostawia się inwencji grających. W przypadku nauczycieli zakłada się znaczną modyfikację propozycji, zależnie od stawianego celu pozajęzykowego. Zabawy i gry mogą z powodzeniem wypełniać wolne chwile w ciągu dnia w przedszkolu, mogą być także podporządkowane realizowanym w danej chwili tematom ogólnym.
Przedstawione propozycje zostały tak dobrane, by przede wszystkim doskonalić język dziecka. Koncentrują się na formie językowej. Zasadniczym przedmiotem uwagi uczyniono określone aspekty języka jako takiego, a nie treść. Wymaga to pewnego zdystansowania się do normalnego użycia języka. Sprzyja więc nie tylko podnoszeniu poziomu sprawności lingwistycznych, ale także świadomości językowej. W efekcie zaproponowanych działań dzieci osiągają nie tylko znajomość reguł systemu językowego, lecz również zamierzone kontrolowanie stosowania tych reguł. Pomoże im to w przejściu z poziomu lingwistycznego na poziom metalingwistyczny.
Gry i zabawy zgrupowano w czterech rozdziałach. Jako kryterium podziału przyjęto poziom sprawności językowych doskonalonych w danej grze. Wyróżniono: poziom dotyczący takich elementów języka jak fonemy, sylaby, elementy śródsylabowe; poziom obejmujący wyrazy; poziom dotyczący zdania; oraz poziom związany z tekstem. Trzeba jednak powiedzieć, że czasami granice nie są dostatecznie ostre, gdyż ćwiczone sprawności dotyczą jednocześnie dwóch poziomów.
Korzystając z przedstawionych propozycji, nie trzeba trzymać się wiernie zaproponowanej kolejności. Wybór gier i zabaw może być całkowicie dowolny, zależnie od intencji dorosłego. Nie bez znaczenia pozostają także zainteresowania dziecka. Wszak najważniejsza jest tu jego chęć i radość ze wspólnej zabawy. Ona ma być kluczem do zaciekawienia aktywnością słowną i wzbudzenia potrzeby doskonalenia języka.